کلمه فايبرگلاس از نظر کاربري هم معناي عام دارد و هم خاص.
کامپوزيت متشکل از دو يا چند ماده با خواص فيزيکي و شيميايي نسبتا متفاوت است که براي دستيابي به هدف مشخصي مانند افزايش استحکام، درخشش يا مقاومت در برابر الکتريسيته، با يکديگر ترکيب ميشوند.
تعريف جامع يک فايبرگلاس عبارت است از : دو ماده غير يکسان که در صورت ترکيب، ماده حاصله از تک تک مواد قوي تر ميشود . کامپوزيتها ميتوانند هم به صورت طبيعي و هم به صورت مصنوعي ( ساخت بشر ) ساخته شوند.
مروري بر فايبرگلاس ها
سازندگان، طراحان و مهندسين، توانايي مواد فايبرگلاس را جهت توليد محصولاتي با کيفيت بالا، با دوام و ارزان قيمت تشخيص داده اند. در زندگي روزمره ما، فايبرگلاس را مي توان در محصولات زيادي يافت. از اتومبيل هايي که بر آن سوار ميشويم تا قايقها، چوبهاي اسکي و گلف که در تعطيلات آخر هفته استفاده ميکنيم. علاوه بر اين کامپوزيت ها کاربري هاي صنعتي، هوا فضا و نظامي نيز دارد.
عموما کامپوزيت ها به عنوان پلاستيکهاي تقويت شده ( Reinforced Plastic) شناخته ميشوند. به طور ويژه کامپوزيت ها، الياف تقويت کننده اي در ماتريس پليمري هستند.
غالبا الياف تقويت کننده، فايبر گلاس (Fiber Glass ) ميباشند گرچه اليافي با استحکام بالا نظير آراميد(Aramid) و کربن ( Carbon) در کاربردهاي پيشرفته کاربرد دارند.
مزاياي استفاده از مواد کامپوزيت عبارتند از :
- مقاومت مکانيکي بالا نسبت به وزن
- مقاومت بالا در برابر خوردگي
- خواص عايق حرارتي خوب
- استحکام بالا
- نسبت حجم به وزن کم
- سبک بودن . در عين سبک بودن از نظر استحکام چند برابر فولاد است
- هزينه کمتر و صرفه‌جويي اقتصادي